Słonka to ciekawie wyglądający ptak leśny. Ma krępą sylwetkę. Uwagę obserwatora przykuwa jego nietypowy długi, cienki , ale mocy i dobrze unerwiony dziób zakończony elastycznym końcem. Czaszka jest z przodu i z tyłu skrócona, tak, że duże oczy są przesunięte do tyłu i wierzchu głowy. Taka pozycja oczu pozwala śledzić otoczenie i zwiększa kąt widzenia, kiedy głowa jest przyciśnięta do ziemi.  Wzorzyste upierzenie jest tożsame dla samic i samców bez względu na wiek ptaszka. Na czole znajduje się popielata plama. Ciemię i potylica są ciemnobrązowe, ale upiększają je poprzeczne, szare paski. Boki głowy i szyi zabarwione są na jasnobrązowo. Przez oko i na policzku widać ciemne smugi. Wierzch ciała jest rdzawobrązowy z ciemnobrązowymi i popielatymi cętkami. Na wierzchu głowy widoczne są czarne poprzeczne paski. W razie niebezpieczeństwa słonka przyciska się do ziemi czeka na reakcję przeciwnika. W momencie zagrożenie staje się bliskie, ptak wznosi się w powietrze i klucząc znika między gałęziami. Słonka to ptak trudny do wypatrzenia ze względu na środowisko, w którym występuje – nie lubi towarzystwa człowieka i zamieszkuje wilgotne, podmokłe lasy liściaste lub mieszane. Zamieszkuje tereny z bogatą warstwą ziół i krzewów. Gniazduje również w borach z bogatym podszytem, na bagnach. Można go wypatrzyć nad płytkimi strumieniami leśnymi i na podmokłych zagłębieniach terenu. Generalnie słonka żyje na terenach podmokłych. Gniazda mają kształt zagłębienia wykonanego w ziemi, w gęstych zaroślach, pod zwisającymi gałęziami. Gniazda budowane są zawsze pod osłoną roślinności. Samica składa jaja dwa razy w ciągu roku. Jest ich cztery, mają brunatne plamki. Przez następne 24 dni samica wysiaduje jaja, a po wykluciu opiekuje się potomstwem. Samiec nie bierze udziału w wysiadywaniu jaj i opiece nad pisklętami. Młode opuszczają gniazdo zaraz po wykluciu i podążają za matką, która przez pierwsze dni wyszukuje dla nich pokarm. Po kilku dniach pisklęta żerują samodzielnie. Samica dba o bezpieczeństwo potomstwa – w razie zagrożenia przenosi w dziobie, przytrzymując za ogon i nogi, gdy biegnie po ziemi, lub przyciskając nogami do piersi , kiedy wzbija się w powietrze. Po 7 tygodniach młode potrafią latać i wtedy matka przestaje się nimi interesować. Pisklęta stają się dorosłymi, samodzielnymi ptakami. Słonki żywią się bezkręgowcami, głównie dżdżownicami, owadami i larwami, choć równie chętnie zjadają nasiona roślin, jagody i korzonki.  Ptakom zagraża wysuszanie podmokłych terenów, w wyniku, czego tracą naturalne siedliska.