Polska położona jest w strefie klimatu umiarkowanego, który sprzyja różnorodności ekosystemów. W przeszłości zwierzyna drobna, czyli: zające, bażanty, lisy, jenoty, kuropatwy, dzikie króliki, kuny, borsuki były najważniejszymi składnikami biocenoz polnych i polno-leśnych. Wraz ze zwiększającym się używaniem środków ochrony roślin i zmniejszaniem się siedlisk leśnych liczba zwierząt leśnych gwałtownie spada. Problemem jest kłusownictwo i niewystarczające okresy ochronne. Przyczyną zmniejszania się liczebności małej zwierzyny jest także okres sianokosów, które mają miejsce w okresie rozrodu wielu gatunków zwierząt. Niemały wpływ na zmniejszanie się populacji zwierząt w polskich lasach mają zanieczyszczenia odpadami skrajów lasów, zbiorników wodnych, zadrzewień. Polacy nie potrafią zachować się w lesie – straszą zwierzęta, zaśmiecają lasy. Na terenach leśnych porzucane są odpady nieprodukcyjne, nieraz bardzo szkodliwe dla środowiska. Niekorzystnie na środowisko wpływa rolnictwo. Rzeczą karygodną jest wypalanie traw na łąkach, podczas którego ginie drobna zwierzyna. Mitem jest, że wypalanie łąk użyźnia glebę – niszczy ją, a straty wśród zwierząt są nieodwracalnie. Pomimo akcji uświadamiających w telewizji i na portalach społecznościowych do rolników wciąż nie dociera jak wiele zła wyrządzają przyrodzie i wypalają łąki. Kary za ten proceder są zbyt niskie i nie skłaniają do refleksji. Skoro znane są przyczyny regresu fauny, to trzeba podjąć działania zaradcze.  W przeciwnym razie poszczególni przedstawiciele drobnej zwierzyny znajdą się na liście gatunków zagrożonych. Aby przeciwdziałać stratom w liczebności zwierząt drobnych, a nawet zwiększyć ich liczebność trzeba oczyścić lasy z odpadów, wprowadzić przepisy uniemożliwiające składowanie śmieci w lesie. Konieczna jest ochrona prawna gruntów zwanych potocznie nieużytkami. Obszary takie jak: oczka wodne, bagienka, zbocza, przydroża, kępy zadrzewień i zakrzewień, płaty dziko rosnącej roślinności mogą być uznane za użytki ekologiczne, a wtedy wyrzucanie na powyższe tereny odpadów mogłoby spotkać się z sankcjami karnymi. Niezbędne są nowe zasadzenia i ich odpowiednie oznaczanie, jako obiektu prawnie chronionego. Konieczna jest współpraca różnych środowisk w dziedzinie zapobiegania wałęsania się bezpańskich psów i kotów. Niezbędne dla ochrony zwierzyny drobnej są dalsze akcje edukacyjne o szkodliwości wypalania traw. Trudno jest zmienić nawyki ludzi, którzy przyzwyczaili się wyrzucać śmieci do lasu, urządzając z lasu darmowe wysypisko śmieci. Mieszkańcy nie rozumieją, że las nie jest ich własnością, ale domem dla drobnej i grubej zwierzyny.