Już kilkuletnie dziecko wie jak wygląda gołąbek i że można go spotkać na rynkach miast i w miejskich zielonych skwerach. Ptaki przyzwyczaiły się do obecności człowieka i do dokarmiania. Nie robią krzywdy ludziom, choć bez wątpienia ich odchody zanieczyszczają miast. Gołąb grzywacz stał się elementem polskich miast i dziś trudno nam uwierzyć, że pierwotnie siedliskami ptaka były lasy i gęste zarośla. Obecnie lęg odbywa się głównie w parkach.  Charakterystyczną cechą tych ptaków są specyficzne zwyczaje lęgowe – gołębie mogą składać jaja przez cały czas. Owe zwyczaje sprawiają, że gołąb nie jest gatunkiem zagrożonym. Gdy odchodzą wielkie mrozy, np. w lutym ptaki składają jaja i zaczynają je wysiadywać.  Z drugiej strony szybko porzucają swoje gniazda, gdy tylko pogoda ulegnie załamaniu lub miejsce gniazdowania odkryte przez ludzi. Za jakiś czas zakładają następne gniazdo i składają jaja, a gdy tak się stanie znowu za jakiś czas składają nowe jaja. Gniazdo znajduje się przynajmniej 3 metry nad ziemią, w koronie drzewa. Zdarzają się gniazda założone na krzewie lub w budynku. Zbudowane z cienkich i suchych gałązek. Wygląda jak płytki talerz o średnicy 25–35 cm. Grzywacze z miejskich populacji mogą gnieździć się nawet na gzymsach budowli. Konstrukcja gniazda jest niedbała i nie należy do najtrwalszych budowli w świecie ptaków – czasem gniazdo rozpada się przed końcem gniazdowania. Pisklęta wykluwają się ślepe i nagie , ich skóra ma barwę szaroniebieską. Kolejną ciekawostką rozrodczą jest fakt, że młode jednak nie jedzą tego, co dorosłe osobniki. Są karmione ptasim mleczkiem, czyli swego rodzaju mlekiem, tworzącym się w wolu gołębi z obumarłych wypełnionych płynem komórek wyściełających tę część ciała ptaka. Warto wiedzieć, że owo ptasie mleczko jest bardziej pożywne niż mleko kobiece. W gnieździe znajdują się zwykle dwa jaja, które gołębie wysiadują przez 17 dni. Młode przebywają z rodzicami przez 34 dni. Średnia długość życia gołębia to 3 lata, choć opisywano przypadki, kiedy gołąb żył 17 lat. Gołąb jest zdolny do rozrodu już w pierwszym roku życia. Gołąb grzywacz może występować pod każdą postacią upierzenia. Przyrodnicy wyróżniają kilka cech, które pozwalają, odróżniać go od pozostałych gatunków gołębi. Po pierwsze grzywacz ma bardzo dobrze widoczne białe pióra na zgięciu skrzydeł. Drugą cechą jest biała łatka na karku. Trzecią cechą jest większa masa grzywacza, wydatny brzuch i dłuższy ogon. Wymienione cechy sprawiają, że lot ptaka wydaje się obserwatorowi bardzo ociężały.