Przez wieki borsuk był jednym z najliczniej występujących zwierząt w Polsce. Ze względu na przekonanie o cudownych leczniczych właściwościach jego sadła i mit, że przenosi wściekliznę urządzano na niego regularne łowy. W obecnych czasach myśliwi doszli do wniosku, że borsuk ma dla nich niewielką wartość i zwierzak nie jest obiektem regularnych polowań. Borsuk występuje w całej Europie. Za miejsce do życia wybiera okolice lesiste, w szczególności lasy mieszane i liściaste, zwłaszcza miejsca z bogatym podszyciem, otoczone urodzajnymi polami. Często można go spotkać w pobliżu terenów podmokłych i wody. Borsuk doskonale czuje się w dużych i starych kompleksach sadowniczych,. Nory kopie samodzielnie, chociaż nie pogardzi gotowymi kryjówkami, np. przepustami, a czasem jamami pod budynkami w najbliższym sąsiedztwie człowieka..  Zwierzę nauczyło się, że w otoczeniu ludzi łatwiej znaleźć pożywienie. Borsuk nie jest wybredny, ma dość urozmaicony jadłospis. Borsuk nie ma problemów z przystosowaniem się do zasobów pokarmowych w okolicy siedliska –jego przysmakiem są dżdżownice, duże owady, małe i młode ssaki, nie pogardzi także padliną, zbożami i owocami. Ssaki, na które poluje to m.in. zające i, szczury, myszy, norniki, ryjówki, krety i jeże. W jego menu można znaleźć także przydomowe zwierzęta, np.: koty, króliki. Chętnie zjada wszelkiego rodzaju chrząszcze. Ze zbóż najbardziej smakuje mu: pszenica, owies, kukurydza oraz sporadycznie jęczmień. Nie pogardzi jabłkami, gruszkami i śliwkami, malinami, truskawkami, jeżynami, borówkami, żołędziami, które opadną na ziemię. Jego charakterystycznymi cechami są: silna budowa ciała i sztywna sierść. O wszystkożerności borsuka świadczy fakt, że sporadycznie zjada ptaki gniazdujące na ziemi, żaby, ropuchy, traszki, węże, jaszczurki, ślimaki, grzyby i zieleninę – koniczynę i trawy. Znakami rozpoznawczymi borsuka są: dwie czarne pręgi na głowie, szary grzbiet i brzuch oraz czarne nogi. Uroku zwierzęciu dodają małe oczy i uszy. Borsuk ma krótki ogon typu kwiat. Jego łapy zakończone pięcioma palcami i długimi pazurami, a długość ciała do około 90 cm, wysokość do 30 cm. Zwierzę waży 12-20 kg, choć zdarzają się osobniki o większej wadze. Ciekawy jest rozród borsuka –implantacja, to znaczy zagnieżdżenie się zapłodnionych jajeczek może dojść nawet po 14 miesiącach do zapłodnienia. Dzieje się tak w przypadku niekorzystnych warunków środowiskowych dla samicy. Nora borsuka ma skomplikowaną budowę – do głównej jamy prowadzi kilka krętych korytarzy.