Obserwatorzy, którzy niewielkie doświadczenie w obserwowaniu gęsi mogą mieć problemy w odróżnieniu poszczególnych gatunków. Trzeba uważnie wpatrywać się w ptaki, zwracać uwagę na ich wielkość, upierzenie, barwę dzioba i nóg, aby prawidłowo określić gatunek gęsi. Gęś białoczelna jest ciemniejsza i mniejsza od gęgawy. Już nazwa wskazuje na charakterystyczną cechę ptaka – czole ma białą półokrągłą plamę, która rozciąga się wokół dzioba do podbródka. Dziób jest różowawy, jednakże u osobników młodych z dodatkowymi zaczernieniami przy nasadzie i przy końcu. Nogi są ciemnopomarańczowe. Warto wiedzieć, że układ barw nóg i dzioba u gęsi białoczelnej i gęgawy są odwrotne, co pozwala odróżnić ptaki Szyja gęsi białoczelnej jest stosunkowo krótka, a pierś wydatna. Oglądając wspomniany gatunek z bliska, należy przyjrzeć się długości złożonych skrzydeł – u gęsi białoczelnej sięgają one do ogona. Sylwetka gęsi białoczelnej w locie jest ciężka. Samiec i samica mają identyczne ubarwienie. Długość ciała wynosi około 66-86 cm. Skrzydła mają rozpiętość około 118 cm. Ptaki ważą od 1,4 – 3,3 kg. Miłośnicy fotografowania gęsi białoczelnej mogą mieć problem w zrobieniu zdjęcia w locie lub w trakcie żerowania temu gatunkowi, bowiem omawiany rodzaj gęsi lata razem z innymi rodzajami gęsi, np.: zbożowymi, berniklami białolicymi i obrożnymi, a nawet w stadach razem z kaczkami: rożeńcami i świstunami. Zarówno zawodowi ornitolodzy, jak i obserwatorzy-amatorzy, zgadzają się, co to jednego faktu, iż liczebność pojawiających się w Polsce gęsi białoczelnych w ostatnich latach wzrosła. W połowie lat 90-tych był to gatunek stosunkowo nieliczny, występujący we wschodniej części Doliny Baryczy. Rzadko odnotowywano stada liczące kilkaset osobników.  Od paru lat przez Polskę regularne przelatują grupy liczące po kilka tysięcy ptaków. Zimujące w Polsce ptaki tego gatunku można obserwować głównie w naszych zimowisk tego gatunku należą: w Dolinie Dolnej Odry (do 5 tys.) i Jeziora Gopło (do 6 tys. osobników). Ciekawostką jest to, że rekordową liczebność przedstawicieli omawianego gatunku gęsi zanotowano w 1997 roku w Ujściu Warty – 60 tys. osobników. W latach 90-tych do 36 tys. sztuk gromadziło się na Międzyodrzu. Gęsi białoczelne to wierne ptaki – od trzeciego roku życia gniazdują z jednym partnerem. Ornitolodzy wyróżniają pięć gatunków gęsi białoczelnej: gęś białoczelna, grenlandzka arktyczna, alaskańska. Gniazdo buduje samica. Aby stworzyć potomstwu komfortowe warunki, wyściela je trawą, mchem i puchem.