Norka amerykańska (Mustela vison), to kolejny gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych. Nazwa zwierzęcia wywodzi się od naturalnego obszaru występowania tego gatunku, czyli terenów Ameryki Północnej, bez najdalej na północ wysuniętych jej krańców. Do dziś jest to główny obszar jej występowania, chociaż od połowy ubiegłego wieku gatunek pojawił się także w Europie, gdzie został sprowadzony, jako zwierzę futerkowe. Obecnie występuje w Islandii, krajach skandynawskich, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Hiszpanii, części Rosji i Polsce. Norki te mają wydłużone ciało ze stosunkowo krótkimi łapami i ogonem. Ich głowa jest raczej mała i płaska, charakterystyczne są palce tylnych nóg spięte błoną. Ich futro jest miękkie, gęste i nie przepuszcza wody. Umaszczenie zazwyczaj brązowe. Norka amerykańska jest gatunkiem dość dużym, zdecydowanie większym od gatunku europejskiego. Długość jej ciała to od 30 do 43 centymetrów, ogona 13- 23 centymetry, masa ciała od 0,7 do 1,3 kilograma. Zasadniczo wielkością i wagą różnią się od siebie samice i samce. Te pierwsze osiągają dolne granice podanych wielkości, a samce górne. Norki, choć są także hodowane w domach, jako naturalne środowisko przyjmują obszary śródleśnych wód. Tam też kopią dla siebie specjalne nory i tunele, lub zamieszkują już stworzone, ewentualnie zadamawiają się przy drzewnych dziuplach lub wykrotach. W przeciągu dnia przebywają głównie w wykopanych norach ziemnych, w nocy natomiast polują i są aktywne. Norki amerykańskie świetnie pływają i nurkują, na lądzie bardzo szybko biegają i z wielką łatwością wspinają się po drzewach. Są to zwierzęta o typie samotników, do tego stopnia, że potrafią agresywnie reagować na osobnika swojego gatunku. Wyznaczają swój teren, który w przypadku samców osiąga nawet do 800 hektarów. Gatunek ten jest drapieżny, zwierzęta świetnie polują i zasadniczo żywią się mięsem innych zwierząt. Zjadają głównie żaby, zające, ryjówki, piżmaki, ale też stawonogi, na przykład raki oraz ryby, ptactwo wodne i owady. Nie gardzą także jajami ptaków. Rozmnażają się raz do roku. Ciąża w ich przypadku trwa 40- 80 dni, w miocie rodzi się od 2 do 8 młodych. Gody to okres od lutego do początku kwietnia, narodziny młodych przypadają, więc na maj ewentualnie koniec kwietnia. Zwierzęta osiągają samodzielność po około 5 miesiącach, kiedy to matka ostatecznie je opuszcza, a dojrzałość płciową po roku w przypadku samic i 18 miesiącach w przypadku samców. Osobniki gatunku żyją średnio od 4 do 6 lat.