Zwierzynę łowną, czyli gatunki żyjących w naturalnym środowisku dzikich ptaków oraz ssaków, które zgodnie z prawem są przedmiotem pozyskiwania przez człowieka w drodze polowania, dzieli się ze względu na rozmiar na dwie główne kategorie: zwierzynę grubą oraz drobną. Do pierwszej grupy zalicza się: żubry, łosie, jelenie, sarny, daniele, muflony, dziki, rysie oraz wilki. W dalszej kolejności zwierzynę grubą dzieli się jeszcze na zwierzynę płową, w skład, której wchodzą: łosie, jelenie, daniele i sarny oraz zwierzynę czarną, czyli: dziki, żubry i muflony. Większość z gatunków jest nam doskonale znana, warto jednak poznać, zwłaszcza te mniej popularne gatunki. Łosie to największe współcześnie żyjące zwierzęta z gatunku ssaka kopytnego z rodziny jeleniowatych. To, co odróżnia go na tle innych, bardzo podobnych zwierząt to przede wszystkim znacznie dłuższe kończyny oraz charakterystyczne poroże w kształcie szerokich łopat lub badyli w układzie poziomym. Kolejny ciekawy gatunek to daniel. W Polsce występuje głównie na zachodnich terenach w małych ilościach. Daniele są podobne do jelenia szlachetnego, choć zasadniczo mniejsze od tego gatunku. Osiągają średnio nieco ponad metr wysokości oraz półtora długości. Chyba najbardziej jednak charakterystycznym ze zwierząt jeleniowatych jest muflon, a to za sprawą ciekawego poroża. Duże, skręcone ślimakowato, skierowane do dołu występuje tylko u samców, czyli tryków. Muflony zamieszkują w Europie tereny na południowy zachód od polskiej granicy. Sporadycznie można je także spotkać w niektórych obszarach Hiszpanii, południowej Francji, czy Italii. Jeleń szlachetny to natomiast jedno z największych zwierząt w tej grupie. Znany powszechnie w praktycznie całej Europie charakteryzuje się ogromnym porożem oraz silną, majestatyczną postawą. Możemy wyróżnić wiele podgatunków jelenia, w samej tylko Polsce znanych jest kilka ekotypów jelenia, między innymi bieszczadzki, mazurski, czy pomorski. Różnią się one od siebie pewnymi cechami. Z grupy zwierzyny czarnej, obok muflonów warto opisać żubry. Tak specyficzne dla niektórych terenów naszego kraju. Praktycznie jedna czwarta światowej populacji tego zwierzęcia występuje w Polsce, przede wszystkim w Puszczy Białowieskiej, ale także w Bieszczadach, na Pomorzu czy w województwie świętokrzyskim. Reszty zwierząt nie trzeba chyba nikomu przedstawiać, dziki, wilki czy sarny to, bowiem naturalna część naszej rodzimej fauny. Zwierzęta, które w ostatnim czasie, z racji braku pożywienia w swoim naturalnym środowisku pojawiają się coraz bliżej domów i gospodarstw domowych, nierzadko czyniąc spore szkody w uprawach rolniczych.