Osoby szanujące przyrodę, które wiedzą, na czym polega kulturalne zachowanie się w lesie, mogą liczyć na odrobinę szczęścia i podczas zbierania malin lub grzybów spotkać lisa. Lis to drapieżny ssak z rodziny psów, zamieszkujący Europę, część Azji oraz północną Afrykę.  Nie jest to duże zwierzę: długość ciała do 90 cm, ogona do 40 cm, wysokość w kłębie do 40 cm, ciężar ciała ok. 7 kg. Zwierzak ma wyjątkowo gęstą, zwartą, ubarwioną na rudoczerwono sierść. Charakterystyczna jest niewielka domieszka włosów srebrnych lub czarnych. Znakami rozpoznawczymi lisa są: wydłużony tułów, długie uszy oraz wąski i długi pyszczek. Ozdobą lisa jest puszysty ogon o znacznej długości. Brzuch, koniec ogona i wewnętrzna strona kończyn są koloru białego, który kontrastuje z rudością. Na wierzchniej stronie ogona, przy nasadzie, znajduje się gruczoł wydzielający substancję zapachową, którą lis oznacza swój teren. Lis jest zwierzęciem prowadzącym wieczorny tryb życia. Lisa można zobaczyć także w dzień. Zamieszkuje lasy, łąki, parki oraz tereny uprawne, w górach dochodzi powyżej granicy lasu.  Nory kopie samodzielne lub zajmuje po innych zwierzętach, np. borsukach. Żywi się głównie drobnymi kręgowcami, choć nie pogardzi, ptakami, rybami, padliną oraz owoce. Okres godowy przypada na styczeń-luty. Ciąża trwa j ok. 55 dni, samica rodzi 3-6 młodych, ubarwionych szarobrązowo. Liski szybko osiągają samodzielność i w wieku 3-4 miesięcy odłączają się od matki. Lis jest jednym z głównych nosicieli wścieklizny. W Polsce jest zwierzęciem łownym. Człowiek poluje na niego ze względu na futro. Na szczęście populacja ma zdolność odradzania się ze względu na krótki okres pozostawania młodych z matką.   Prowadzonych jest coraz więcej akcji uświadamiających, że noszenie futer oznacza uśmiercanie zwierząt w bestialski sposób i co raz więcej osób deklaruje, że w życiu nie założy naturalnego futra. Jest szansa, że liczba ferm futrzarskich, na których w skandalicznych warunkach hodowane są lisy i inne zwierzęta futerkowe znacznie się znacząco zmniejszać. Mieszkańcy z reguły nie zgadzają na budowę fermy futrzarskiej w swojej miejscowości ze względu na fetor rozkładających się lub spalanych zwłok zwierząt i piski futrzastych ofiar takich hodowli. Do serc odbiorców trafiają plakaty z wizerunkiem małych lisków z mamą i podpisem „To nie Twoje futro, tylko moja mama”. Mimo okrucieństwa człowieka wobec zwierzaków o pięknym futrze, lis nie jest gatunkiem zagrożonym. Lis jest symbolem sprytu i przebiegłości, występuje w bajkach, np.: „Kruk i lis” i podaniach ludowych.