Tchórz zwyczajny (Mustela putorius), zwany też często tchórzem europejskim, czy pospolitym, to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych. Gatunek ten występuje praktycznie w całej Europie, aż po góry Ural, prócz południowych Bałkanów i północnej części naszego kontynentu. W Polsce jest to zwierzę pospolite i znane w całym kraju. Głównym środowiskiem występowania są w jego przypadku zagajniki, lasy i zarośla, czasami można spotkać go w wiejskich gospodarstwach. Każdy osobnik tworzy sobie kryjówki w spróchniałych drzewach, zakamarkach domów, pod kamieniami, czy w stworzonych przez inne zwierzęta norach. Wygląd tchórza wpisuje się zasadniczo w typ łasicowaty. Jego wydłużone ciało osiąga wymiary od 29 do 45 centymetrów, ogon 11-17 centymetrów, a waga od 0,5 do 2 kilogramów. Taka rozpiętość wagowa wynika z faktu, że samce są średni dwa razy cięższe od samic. Dalej jest już klasycznie, wydłużony, giętki tułów, krótkie nóżki, długa szyja i mała głowa. Krótki pyszczek, małe oczka i szeroko rozstawione uszy. Zabarwienie jest zazwyczaj ciemnobrunatne z prześwitującymi gdzieniegdzie żółtymi włosami. Spód ciała, ogon i kończyny są czarne. Charakterystyczne dla tchórza są też białe, kontrastowe plamy na głowie. Zwierze żywi się głównie małymi gryzoniami, ale także królikami, zającami, ptakami gniazdującymi na ziemi, rybami, żabami, jaszczurkami, wężami, ewentualnie owadami oraz ślimakami. W gospodarstwach wiejskich lubi zakraść się do kurnika. Zimą, gdy o pożywienie trudniej zjada także padlinę, po którą częstokroć nurkuje pod śnieg. Tchórz bardzo łatwo potrafi przystosować się do różnych warunków życiowych. Gatunek ten prowadzi samotny, osiadły tryb życia, na polowania wychodzi nocą, jest zwinny, szybki, jak inne gatunki łasicowate bardzo dobrze pływa i nurkuje, potrafi także wspinać się na drzewa. Okres godowy tchórza przypada na marzec i kwiecień, jego ciąża trwa około sześciu tygodni, młode rodzą się w kulistym gnieździe, stworzonym dla nich przez matkę z suchych traw, skórek i sierści gryzoni. W miocie występuje stosunkowo duża ilość młodych, od 2 do aż 12, choć zwykle liczebność zamyka się w przedziale 4-6. Młode rodzą się ślepe i białe, oczy otwierają w piątym tygodniu życia. Po około 2 miesiącach przestają żywić się mlekiem matki i zaczynają wyruszać na polowania. Prawidłowe, „dorosłe” rozmiary osiągają średnio po pół roku życia, w tym też czasie usamodzielniają się i odłączają od matki. Dojrzałość płciową osiągają pod koniec pierwszego roku życia. Na wolności żyją średnio około pięciu, sześciu lat.